Δέκα 10άρια στις 10/10/10

Σήμερα είναι 10/10ου του 10 και το gazzetta।gr επιλέγει τις 10 φανέλες με το 10, που δεν πρέπει να λείπουν από την ντουλάπα κανενός φιλάθλου, ανεξαρτήτως… χρωματικών προτιμήσεων.

Η συγκριμένη ημερομηνία εμφανίζεται μία φορά στα 100 χρόνια, όπως και μερικοί από τους παίκτες που βρίσκονται στη λίστα των 10, που ακολουθεί. Το ήμισυ της λίστας έχει ελληνικό ενδιαφέρον, ενώ οι πρώτες πέντε φανέλες που διαλέξαμε είναι international!

Πελέ
Οι λόγοι της επιλογής του Έντσον Αράντες Ντο Νασιμέντο είναι μάλλον προφανείς. Όταν σκέφτεσαι μια φανέλα με το 10, η κίτρινη της «Σελεσάο» είναι μάλλον η πρώτη που σου έρχεται στο μυαλό. Μπορεί να μην είναι το πιο κλασικό 10άρι όλων των εποχών, καθώς σκόραρε με συχνότητα επιθετικού, αλλά σίγουρα είναι -μαζί με τον Ντιέγκο- η πιο εμβληματική μορφή του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Ο Πελέ με τα χρόνια έγινε… μαϊντανός που εμφανίζεται παντού, αρκεί να τον προστάζει η Mastercard, όμως ο λόγος που λατρεύτηκε από εκατομμύρια φιλάθλους στον πλανήτη δεν είναι οι επιδόσεις του με κουστούμι, αλλά με τη φανέλα με το 10.

Ντιέγκο Μαραντόνα
Σαν τον Ντιέγκο κανείς. Αμφιλεγόμενος, ναρκομανής, εκκεντρικός, πείτε ό,τι αρνητικό θέλετε για τον Μαραντόνα, αλλά δεν υπάρχει κανένα κοσμητικό επίθετο ικανό να περιγράψει τον Ντιέγκο όσο το «μέγας». Είναι εξάλλου ο μοναδικός παίκτης στην ιστορία του Μουντιάλ, που κατάφερε σχεδόν μόνος του (υπό την έννοια ότι στην Αργεντινή του '86 δεν υπήρχε κανείς που να έχει έστω το μισό από το ταλέντο του Μαραντόνα) να κατακτήσει ένα Παγκόσμιο Κύπελλο και ο μοναδικός που έχει μια ολόκληρη εκκλησία (Iglesia Maradoniana) αφιερωμένη στο όνομά του.

Ζινεντίν Ζιντάν
Ο καλύτερος ποδοσφαιριστής της τελευταίας 15ετίας -και βάλε- δοξάστηκε με το «21» της Γιουβέντους και το «5» της Ρεάλ, αλλά έγινε μύθος φορώντας το «10» της Εθνικής Γαλλίας. Ακόμα και στο φινάλε της καριέρας του, όταν στα 34 του πήρε τους «τρικολόρ» από το χέρι και τους οδήγησε στον τελικό του Μουντιάλ το 2006, με τη διασημότερη κουτουλιά όλων των εποχών έκανε τη φανέλα του ακόμα πιο περιζήτητη.

Μισέλ Πλατινί
Τρία «ζήτω» για τον Πρόεδρο των Προέδρων. Όχι, δεν αναφερόμαστε στον Μάκαρο… Αρκετά χρόνια πριν ο Μισέλ Πλατινί προσπαθήσει να τιθασεύσει την αδάμαστη χαίτη του και να χωρέσει τα περιττά κιλά του σε κουστούμι, ο Μισέλ ήταν το καλύτερο -και αυθεντικότερο- 10άρι όλων των εποχών. Το στιλ και το αρχοντικό παράστημα του Πλατινί κάνουν τη φανέλα με το 10 της Εθνικής Γαλλίας μία από τις πλέον συλλεκτικές.

Λίο Μέσι
Ο μοναδικός από τους σύγχρονους παίκτες του οποίου η φανέλα ίσως να αξίζει κάποια μέρα να μπει στην ίδια προθήκη με αυτές των τεσσάρων κυρίων που προηγούνται. Μπορεί οι εμφανίσεις του στο Μουντιάλ να μην ήταν αντάξιες των προσδοκιών και του ταλέντου του, αλλά είναι δεδομένο ότι το «10» της Μπιανκοσελέστε με το όνομα Messi στην πλάτη, είναι η «μεγαλύτερη» φανέλα του σύγχρονου ποδοσφαίρου.

Ριβάλντο
Αν όλους τους άλλους στην Ελλάδα τους έχουμε δει μόνο σε dvd και σίγουρα όχι με φανέλες ελληνικών ομάδων, με τον «Ρίμπο» σταθήκαμε τυχεροί. Δεν χρειάζεται κάποιος να είναι Ολυμπιακος ή Αεκτζής, για να εκτιμήσει το μεγαλείο του Ριβάλντο, που ήρθε μεν στην Ελλάδα στα 32 του, όμως πρόλαβε μέσα σε τέσσερα χρόνια να γεμίσει εκατοντάδες αφιερώματα με τα «ομορφότερα γκολ της Α’ Εθνικής». Η εποχή κατά την οποία καταξιώθηκε, βέβαια, ήταν όταν έπαιζε στην Μπαρτσελόνα, όταν κάθε εβδομάδα «έγραφε» και ένα ακόμα highlight, που όμοιό του -την εβδομάδα εκείνη- δεν είχαμε ξαναδεί.

Βασίλης Χατζηπαναγής
Ο καλύτερος Έλληνας παίκτης όλων των εποχών δεν θα μπορούσε να λείπει από το αφιέρωμα με τις πιο περιζήτητες φανέλες. Ο «Βάσια» του Ηρακλή -και δυστυχώς όχι της Εθνικής Ελλάδας- είναι ο μοναδικός Έλληνας αθλητής -που δεν λέγεται Γκάλης- που ανάγκαζε τους οπαδούς των άλλων ομάδων να πηγαίνουν στα γήπεδα για χάρη του, ενώ τόσο ο ίδιος όσο και ο Νικ δεν ανδρώθηκαν στη χώρα μας…

Γιώργος Δεληκάρης
Ο πιο ντελικάτος Έλληνας παίκτης και παράλληλα ο πιο… μυστηριώδης, καθώς αποσύρθηκε από την ενεργό δράση το 1982 -με τη φανέλα του Παναθηναϊκού έπειτα από μεγάλη καριέρα στο Λιμάνι- και επανεμφανίστηκε στο προσκήνιο ύστερα από μια 20ετία, έχοντας αποτραβηχτεί τελείως από τη δημόσια ζωή. Αν ο Δεληκάρης είχε γεννηθεί στη Μεγάλη Βρετανία, μάλλον θα ήταν γνωστός με το όνομα ενός άλλου Γιώργου. Του Γιώργου του Καλύτερου, κατά κόσμον… Geοrge Best.

Μίμης Δομάζος
Ο «Στρατηγός» είναι ένας παίκτης που ουσιαστικά έχει γαλουχήσει μια ολόκληρη γενιά με τα… έργα του, ενώ με τις πάσες του έκανε έναν συμπαθέστατο αλλά μάλλον περιορισμένου ταλέντου επιθετικό, τον Αντώνη Αντωνιάδη, να μοιάζει σκόρερ επιπέδου Μουντιάλ. Μπορεί τα χρόνια να πέρασαν και ο κόσμος πλέον να γνωρίζει τον Δομάζο από τις συνεντεύξεις και τις δηλώσεις του, αλλά η πράσινη φανέλα του με το 10 είναι all time classic στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Γιώργος Κούδας
Η ασπρόμαυρη φανέλα με το 10 του Κούδα παραλίγο να γίνει αιτία να χωριστεί η Ελλάδα στη μέση, όταν ο Κούδας μετακόμισε στον Πειραιά। Ο Μεγαλέξανδρος του Παοκ , ένας παίκτης που έγινε σύμβολο, ίνδαλμα, ακόμα και… Βούδας.

Επειδή περί ορέξεως… κολοκυθόπιτα, η ίδια λίστα θα μπορούσε να περιλαμβάνει παίκτες όπως ο Μπάτζιο, ο Ντελ Πιέρο, ο Κακά, ο Τότι, ο Κόμπι με τη φανέλα των ΗΠΑ, o Μποντιρόγκα αλλά και ο Καραπιάλης, ο Ντέταρι και ο Τσιάρτας από τους «δικούς» μας ανθρώπους.