Τα αποτελέσματα για μία ακόμη φορά στο (κάποτε λεγόμενο) Κύπελλο UΕFΑ, αυτό που από τον Ιούλιο του 2009 λέμε Europa League, επιβεβαίωσαν αυτό στο οποίο επιμένω χρόνια τώρα. Πως, μελλοντικά, αν μία ελληνική ομάδα θέλει ειλικρινά να κάνει πραγματικότητα αυτό που λέγεται «ευρωπαϊκή διάκριση» οφείλει να αφήσει στην άκρη τις μεγαλομανίες με το Τσάμπιονς Λιγκ. Γιατί ακόμη και η πρόκριση στην οκτάδα, τα επόμενα χρόνια θα είναι πάρα πολύ δύσκολη υπόθεση. Για ημιτελικούς ας μην κάνουμε κουβέντα.
Το «μικρό» Τσάμπιονς Λιγκ, ωστόσο, αφήνει περιθώρια για όνειρα και στους μικρούς. Τρανό παράδειγμα το πώς η Μπράγκα πέταξε έξω τη Λίβερπουλ, ενώ -μην πάμε μακριά- ο τρόπος που ο Άρης έβγαλε εκτός την Ατλέτικο Μαδρίτης και το πώς ο ΠΑΟΚ κοίταξε στα μάτια τη Βιγιαρεάλ που συνεχίζει στον θεσμό και πόσο άτυχος ήταν στον αποκλεισμό, υπενθυμίζουν πως αν έχεις και λίγη τύχη μαζί σου, μπορεί να πας μακριά. Η Φούλαμ πέρσι έφτασε τελικό, η Ρέιντζερς το ίδιο το 2008, η Μίντλεσμπρο το 2006, η Σπόρτινγκ Λισαβόνας το 2005, ονόματα που δεν συγκαταλέγονται στην ευρωπαϊκή ελίτ.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο aixmi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου