Προπονητές για όλα τα γούστα

Το στραπάτσο του Παναθηναϊκού στον αγώνα με τη Λάρισα και οι φήμες περί αντικατάστασης του Νίκου Νιόπλια, έχουν ξεκινήσει την... παρέλαση διάφορων ονομάτων προπονητών στις αθλητικές εφημερίδες.

Ο Παναθηναϊκός άρχισε με το... αριστερό τη σειρά των "εύκολων" αγώνων που έχει μέχρι το τέλος του πρώτου γύρου, φέρνοντας ισοπαλία με τη Λάρισα στο ΟΑΚΑ. Βαθμολογικά η ομάδα δεν έχει μείνει ιδιαίτερα πίσω σε σχέση με τον πρώτο Ολυμπιακό, όμως αυτό που προβληματίζει περισσότερο είναι η άσχημη εικόνα που παρουσιάζει σε μόνιμη βάση φέτος.

Τα "βέλη" έχουν στραφεί προς το πρόσωπο του Νίκου Νιόπλια και παρότι από την ΠΑΕ κρατούν σιγή ιχθύος, στηρίζοντας άτυπα τον κόουτς, είναι δεδομένο πως η θέση του Κοζανίτη τεχνικού είναι πλέον ιδιαίτερα επισφαλής. Για το λόγο αυτό ξεκίνησε ήδη η ονοματολογιά σχετικά με τους υποψήφιους αντικαταστάτες του.

Ζεσουάλδο Φερέιρα, Χαβιέρ Αγκίρε, Πολ Λε γκουέν, και Έκτορ Ραούλ Κούπερ είναι μόνο κάποια από τα ονόματα που αναγράφονται στον εγχώριο Τύπο και ας δούμε για ποιους πρόκειται.

Φερέιρα
Ο Πορτογάλος τεχνικός έγινε ιδιαίτερα γνωστός από την παρουσία του στην Πόρτο, όπου κατέκτησε και τους μοναδικούς τίτλους της καριέρας του. Τρία πρωταθλήματα, δύο κύπελλα και τρεις φορές καλύτερος προπονητής στην Πορτογαλία, ήταν τα παράσημά του, όταν αποφάσισε στα 64 του χρόνια να δοκιμάσει την τύχη του και στην Ισπανία, υπογράφοντας στη Μάλαγα.Τα αποτελέσματά του εκεί όμως ήταν τραγικά και με 5 ήττες σε 7 ματς, είπε πρόωρα το αντίο, απολυόμενος πριν από λίγες μέρες (2 Νοεμβρίου).

Αγκίρε
Ο Μεξικανός τεχνικός έχει συνδέσει το όνομά του με την εθνική ομάδα της χώρας του, με την οποία συμμετείχε σε δύο Παγκόσμια Κύπελλα και ένα Κόπα Αμέρικα, στο οποίο έφτασε μέχρι τον τελικό. Σε συλλογικό επίπεδο ξεχώρισε για την δουλεία του στην Οσασούνα την οποία κατάφερε να βγάλει ακόμα και στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Στη συνέχεια μετακόμισε στην Ατλέτικο Μαδρίτης, όπου κατέκτησε το κύπελλο Ιντερτότο το 2007, ενώ στην αρχή της καριέρας του δούλεψε και στην πατρίδα του, με τις Ατλάντε και Πατσούκα, με την οποία στέφθηκε πρωταθλητής το 1999. Στα 51 του είναι ελεύθερος, αφού παραιτήθηκε από το πόστο του στην εθνική του Μεξικό, μετά το Μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής, όπου και έφθασε μέχρι τους "16" του θεσμού.

Λε Γκουέν
Ο Γάλλος κόουτς έχει ακουστεί και νωρίτερα μέσα στη σεζόν για τον πάγκο του Τριφυλλιού και όχι μόνο. Τη συλλογή του κοσμούν αρκετοί τίτλοι και ήταν αυτός που καθιέρωσε τη Λιόν ως μόνιμη πρωταθλήτρια Γαλλίας την προηγούμενη δεκαετία.
Πέραν αυτού όμως, ελάχιστα πράγματα έχει να επιδείξει. Τα πέρασμά του από την σκωτσέζικη Ρέιντζερς (κυρίως) και την εθνική Καμερούν δεν θέλει σίγουρα να τα θυμάται, ενώ και στην Παρί Σεν Ζερμέν δεν κατάφερε να εκπληρώσει τις φιλοδοξίες των διοικούντων. Ελεύθερος και αυτός, σε ηλικία 46 ετών.

Κούπερ
Ένα ακόμα όνομα που έχει ήδη γραφτεί για τον πράσινο πάγκο. Ο Αργεντινός τεχνικός φαντάζει δυσκολότερη περίπτωση, αφού δεσμεύεται με συμβόλαιο από την ομάδα του Άρη. Το βιογραφικό του πάντως είναι εντυπωσιακό για τα ελληνικά δεδομένα. Μπορεί γενικά να τον ακολουθεί ο τίτλος του "λούσερ", έχοντας χάσει 5 τελικούς στην καριέρα του, όμως σε όλους ήταν το αουτσάιντερ και υπολογίζεται στα υπέρ του το γεγονός πως κατάφερε έστω να φτάσει σε αυτούς.
Το έργο του ειδικά σε Μαγιόρκα και Βαλένθια έχει αναγνωριστεί από όλους, ενώ πρόσφατα ο Μουρίνιο του απένειμε τα εύσημα για τη δουλειά του στην Ίντερ. Χάιλάιτ της πορείας του οι δύο συνεχόμενοι τελικοί στο Τσάμπιονς Λιγκ με την Βαλένθια και το σούπερ επιθετικό ποδόσφαιρο που έπαιξε με τις "νυχτερίδες" (αν και γενικά θεωρείται αμυντικογενής). Μετά το Μιλάνο βέβαια η καριέρα του βρισκόταν σε πτωτική πορεία και μόνο στη χώρας έχει καταφέρει να δείξει και πάλι κάποια... δείγματα γραφής.